Op de leeftijd van 18 maanden kunnen de meeste kinderen los lopen, ze beheersen dan de basis motorische vaardigheden, rollen, kruipen, staan en lopen. De motorische ontwikkeling die er na komt, fundamentele vaardigheden genoemd, verloopt zeer gevarieerd en met een grote spreiding. We hebben het dan over traplopen, rennen, springen, balgooien en –vangen. De kinderen die wij zien lukt het niet om deze vaardigheden zelf onder de knie te krijgen, zij kunnen niet over een smalle bank lopen of kunnen niet los fietsen. Het kan ook zijn dat zij het op een manier doen die er anders uit ziet dan van leeftijdgenootjes, bijv. met één been of twee benen met de tenen naar binnen, of naar buiten lopen,tenenlopen of vaak vallen zonder adequate opvang op de handen.
Tijdens de intake bespreken we hoe de ontwikkeling tot dan toe verloopen is, of er in de familie vergelijkbare motoriek aanwezig is en hoe uw kind zich beweegt. We doen daarna vooral voooral observatietesten, en bij de kleuters kan er al een gestandaardiseerde test afgenomen worden.
Als het nodig is om therapie te geven, dan is dit altijd een “bewegingsarrangement”. Peuters en kleuters kunnen meestal geen gerichte oefeningen doen, zij doen alles spelenderwijs. Door de omgeving of het spel te sturen, lukt het om het oefenen bij hun belevingswereld aan te laten sluiten. De “oefeningen” worden ook altijd geïntegreerd in de activiteiten van het dagelijks leven, bijv. tijdens het tandenpoetsen, aankleden en (buiten)spelen.
Soms hebben peuters of kleuters iets gebroken en durven of kunnen, na de gipsperiode, hun arm niet te bewegen of op het been te staan. Indien dit niet spontaan terugkomt, kunnen een paar behandelingen helpen om weer als voor de gipsperiode te bewegen.
